Równość kobiety z mężczyzną

Całkowita równość między kobietą a mężczyzną nie jest możliwa, a wynika to z ich naturalnych różnic psychicznych, fizycznych i umysłowych. Jeśli równość między istotami tej samej płci jest nie do osiągnięcia z powodu ich naturalnych i indywidualnych różnic to tym bardziej nie jest to osiągalne w przypadku odmiennych płci. Allah Najwyższy (Subhaanahu wa ta´ala- Chwała Jemu i Wyniosłość) mówi:

(Z każdej rzeczy stworzyliśmy parę. Może sobie przypomnicie!) (Qur’an 51:49)

‘Allah (Subhaanahu wa ta´ala- Chwała Jemu i Wyniosłość)

stwarzając obie płcie ukształtował je w różnych formach, które jednocześnie uzupełniają się. Jeśli przyjrzymy się jakiemuś gatunkowi, który został rozdzielony na dwa rodzaje to wywnioskujemy, że nie mógł być on rozdzielony jak tylko w celu spełnienia dwóch misji, bo jasne jest, że jeśli byłaby to jedna misja to i gatunek byłby jednego rodzaju, a tak rozdzielenie na dwa rodzaje tego samego gatunku dowodzi specyfiki każdego z nich oraz łączności w gatunku.

Przykładem jest dzień i noc jako dwa rodzaje tego samego gatunku, którym jest czas. Noc ma do spełnienia swoją misję- odpoczynek, a dzień– zabieganie o byt(praca). Jeśli chodzi o mężczyznę i kobietę to są to dwa rodzaje tego samego gatunku, którym jest człowiek; wymagania w stosunku do nich wynikające z człowieczeństwa są takie same, a także odmienne, co wynika z ich specyfiki. Podsumowując, możemy powiedzieć, że kobieta i mężczyzna mają wspólne zadania wynikające z tego samego gatunku, a także różne zadania wynikające z odmienności rodzajów’. Cytat z książki pt. „Alkada’a łal Alkadar”- Szejh Muhammed Mutełalli Aszarałi, str. 130-132.